Çocuklarda Davranış Problemleri
Çocukluk döneminde Davranış problemleri çocuğun içsel çatışmalarını, duygu durumlarını davranışa aktarması sonucu ortaya çıkar. Davranış bozukluğu olarak isimlendirilen davranışlar öfke, sinirlilik, inatçılık, yalan söyleme, çalma davranışı ve argo-küfür etme gibi eylemlerdir. Her çocuk biriciktir ve gelişimi kendine özgüdür, bu nedenle her çocuk birbirinden farklıdır. Bu farklılıklar dikkat edilmesi gereken noktalardır. Ancak bahsedilen davranışların hepsi davranış bozukluğu olarak değerlendirilemez. Davranış bozukluğu, bireyi, aileyi olumsuz yönde etkileyen, diğer insanların temel haklarının çiğnendiği, yaşa uygun toplumsal kurallarının hiçe sayıldığı davranışlardan oluşan bir durumdur.
Çocuklarda Davranış Problemlerinin Nedenleri;
Çevresel etmenler ve aileyle ilgili faktörler olarak sıralayabiliriz. Bununla birlikte davranış bozukluklarında ise bu kategoriye biyolojik nedenleri de ekleyebiliriz.
Davranış problemlerine sebep olan konular arasında aile yapısı ile birlikte ailenin tutum ve yaklaşımları yer alabilir. Örneğin; aşırı otoriter ve baskıcı tutum, anne-babaya karşı öfke ve nefret duygularının gelişmesine sebep olabilir. Özellikle şiddet gören, kendisine sevgi gösterilmeyen çocuk anne-babasından intikam almak için çeşitli davranış bozuklukları sergileyebilir.
Davranış Bozukluğu Olan Çocuklarla Nasıl İlişki Kurulmalı?
- Çocuğunuza zaman ayırın. Ayırdığınız bu zaman diliminde sadece çocuğunuzla ilgilenin. Çocuğunuzu dinleyin ve hoşlanacağı faaliyetleri yapmaya özen gösterin. Birlikte geçirdiğiniz zamanlar hem nicelik hem de nitelik açısından önemlidir. Ancak daha çok nitelikli zaman geçirmeye özen gösterin. Yani çocukla geçirilen zamanda süreç önemlidir.
- Sevginizi hissettirin. Çocuğun kendini güvenli hissedebilmesi için sevildiğini bilmesi gerekir (Yavuzer, 1995).
- Çocuğunuzu cesaretlendirin. Çocuğun kendine güvenmesini istiyorsanız önce anne-baba olarak çocuğa güvendiğinizi hissettirmelisiniz. Çocuğun çabasını övmeli ve yüreklendirmelisiniz.
- Çocuğunuza saygı duymalısınız. Her çocuk ayrı bir birey olarak ele alınıp fikirleri sorulmalı ve fikirlerine saygı gösterilmelidir (Yavuzer, 1995).
Sonuç olarak çocuklarda davranış problemlerinde çocukla birlikte anne ve babanın da tutum ve davranışlarının düzenlenmesi gerekir. Çünkü anne ve babanın tutumları çocuğun davranışlarında büyük rol oynar. Dolayısıyla problemli davranışların çözümlenmesinde ebeveynlerin yaklaşımı ve süreci yönetme biçimleri çok önemlidir.
Kaynaklar
www.doktortakvimi.com/cocuklarda-davranis-bozukluklari-nedenleri-ve-cozum-yollari
Yavuzer, H. (1995). Çocuk eğitimi el kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi.